Што знаете за спомените по задолжителната намаз и неговите доблести за муслиманот?

Јахја Ал-Булини
Сеќавање
Јахја Ал-БулиниПроверено од: Мирна Шевил6 април 2020 годинаПоследно ажурирање: пред 4 години

Спомен по молитва
Кои се молбите што се кажуваат по молитвата?

Намазот е еден од најголемите видови сеќавање бидејќи вклучува сеќавања на секое место во него, па затоа се отвора со воведниот текбир, потоа со воведната молба, со читање на Ал-Фатиха, сура или стихови од Куранот. молбата на поклонување, текбирите на движење, молбите на сеџде и тешеххуд.Споени во форма на ад хок и ад хок движења.

Спомен по молитва

Затоа Бог (блажен и возвишен нека биде Тој) рече: „И намаз наметнете за мој спомен“ (Таха:14), па што е намаз со се што е во него освен спомен на Бога, а за тоа нема докази од она што Бог (Возвишениот) за петочната намаз рекол: „О вие кои верувавте, кога ќе се повика на намаз од петок, побрзајте кон споменот на Бога и оставете ја трговијата, тоа е подобро за вас, ако само знаеше.“ (Ел-Џумуа: 9) Наградата на сеќавањето и сеќавањето.

И Бог ги соедини, и тој (Слава Него) рече за сатаната кој не сака човек да прави добро и го одвраќа од секое добро дело, па Бог избра да се моли и да се сеќава, а тој рече (Слава Него) : Забранети сте“ (Ел-Маиде: 91).

وقرن الله بینهما مرة أخرى فتحدث عن المنافقين الذي يتكاسلون عن الصلاة فسماهم متكاسلين عن ذِكر الله فقال (سبحانه): „إِنَّ الْمُنَافِقِينَ يُخَادِعَاُّاُإُّاُإِّاُإِّاُإِّاُإِّاُإِّاُإِّاُإِّاُإِّاُإِّاُإِّاُإِّاُإِّاُإِعَاُإِّاُإِّاُإِّاُإِّاُإِّاُإِّاُإِّاُإِّاُإِّاُإِّاُإِعَاُإِعَاُإِّاُإِّاُإِعَاُإِعَاُإِعَاُإِعَاُإِّاُإِنَّ الْمُنَّاَلَةَةَ وَإِنَّ الْمُنَافِلة سَالَىٰ يُرَاءُونَ النَّاسَ وَلَا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِيلًا“ Сура النساء: 142.

А сеќавањето во смисла на значење е спротивно на заборавањето, бидејќи Бог (Семоќниот и Возвишениот) бара од муслиманот да се сеќава на Него и да се сеќава на Него во секоја ситуација и во секоја постапка.

И после секое дејствие, така што неговото срце и ум се поврзани со Бога (Слава му е), и тој се сеќава на Божјата контрола и знаење за него во секое време и на секое место, за да го постигне значењето на ихсан во обожавањето на Бога. , што Божјиот Пратеник с.а.в.с.

А неговото појаснување е она што е наведено во Сахих Муслим на авторитет на Омар Ибн Ал Хатаб: Во долгиот хадис на Габриел и во него: Па кажи ми за добротворството? Тој рече: „Ихсан е да го обожаваш Бога како да Го гледаш, а ако не Го гледаш, тогаш Тој те гледа.“ Значи, степенот на ихсан се постигнува само за оние кои многу се сеќаваат на Бога и се сеќаваат дека Тој нека биде до Него) ги гледа и Неговото знаење за нивните состојби.

Меѓу спомените поврзани со намазот се спомените кои нè научил Пратеникот с.а.в.с.

Можеби еден од најважните докази за спомнувањето на Бога по извршувањето на сите ибадети е неговата изрека (Семоќен) по извршувањето на аџилакот: „Па, ако ги трошите рацете, тогаш спомнете го Бога како вашите татковци, вашите татковци или најмногу сеќавање на оној кој е тој што е спомен на оној кој е спомен на 200-те), а Бог (Возвишениот) по завршувањето на петочната молитва рече: „Кога намазот е завршен, распрснете се по земјата и барајте ја Божјата благодат, и многу спомнувајте го Бога за да бидете успешни“ (Сурат Ел-Џума: 10).

Тоа укажува дека извршувањето на богослужбите и нивното завршување е поврзано со сеќавањето на Бога (Слава му е), бидејќи обожавањето на сите слуги не го исполнува правото Божјо (Слава му е), по што слугата треба да се сеќава на својот Господ за да го надомести секој недостаток во него.

Кој е најдобриот спомен после молитвата?

А спомените по завршувањето на намазот имаат голема доблест, бидејќи се комплетира наградата за верникот кој го одржал извршувањето на своите намази, така секој муслиман ја извршува својата молитва во некој од Божјите домови или сам во својата куќа, а потоа ги остава спомените кои Пратеникот (мир и благослов над него) ги чувал по молитвата, па затоа се смета за несовесен сам по себе со тоа што ја лишува од големи награди што ги изгубил, вклучувајќи:

  • Ветување од Божјиот Пратеник (Божји молитви и мир над него) до оној кој го рецитира ајет ел-курси зад - односно зад - секоја пишана молитва дека нема да има ништо помеѓу него и влегувањето во рајот освен дека ќе умре, и ова е едно од најголемите ветувања, ако не и најголемото од сите.
  • Гаранција за прошка за сите претходни гревови, дури и ако се многубројни како морската пена, за оној кој својата молитва ја завршува со фалење на Бога триесет и три пати, фалејќи Го триесет и три пати и зголемувајќи Го триесет и три пати, а стотата ја заклучува велејќи: „Нема бог освен само Бог, Тој нема партнер. Сè е способно.“ Со овие едноставни зборови, после секоја молитва, сите минати гревови, без разлика колку се, се бришат.
  • Дикр во џамија после намазот го брои времето како да е во молитва, како да не завршил намазот, па останал затоа што кажувањето на зикрот со кој завршува намазот не го вади од намазот, туку наградата. се протега додека тој се уште е во своето седење.
  • А неговото повторување на сеќавањата на крајот од молитвата го прави под Божја заштита до времето на следната молитва, а кој е под Божја заштита, Бог му ја продолжува безбедноста, се грижи за него, му дава успех и се грижи за него. , и ништо лошо не му се случува додека е со Бога (Слава Него).
  • Спомнувањето на завршетокот на молитвата ви ја дава наградата што ве тера да ја сфатите наградата на оние кои ви претходеа со трошење огромни суми пари на Божјиот пат, како да сте токму како него во наградата, така што завршувањето на молитвата со величење, пофалба и текбир те тера да ги достигнеш оние кои ти претходеа во награда и да ги надминеш оние кои те следеа, а тој не го направи истото како тебе.

Дикр по задолжителниот намаз

зграда со бела купола 2900791 - египетска локација
Дикр по задолжителниот намаз

Откако муслиманот ќе ја заврши својата молитва, тој го следи примерот на Пратеникот с.а.в.с., и прави како што правеше Божјиот Пратеник.Почесните асхаби и неговите чисти жени ни кажаа што правеше направи откако ќе ги заврши своите молитви, и тие спомнаа примери за секој според ситуациите што ги живеел со него.

  • Тој започнува со велејќи: „Три пати барам прошка од Бога“, а потоа вели: „О Боже, Ти си мир, а мирот е од Тебе, благословен да си, о Поседувач на величественоста и честа“.

За изреката на Тевбан (р.а.), а тој беше слуга на Божјиот Пратеник (р.а.) и беше приврзан кон него.

И рече: „О Боже, ти си мир, а од тебе е мирот, благословен да си, о Поседувач на величественост и чест!“ Ел-Авзаи (Бог да го смилува), кој е еден од нарачувачите. од овој хадис, бил прашан за тоа како тој (Божјите молитви и мир над него) барал прошка, а тој рекол: „Барам од Бога прошка, од Бога барам прошка.“ Пренесува Муслим.

  • Еднаш го чита Ајат ал Курси.

За хадисот на Ебу Умаме (р.а.), каде што рекол: Божјиот Пратеник (с.а.в.с.) рекол: „Кој го рецитира ајет ел-курси после секоја намаз, тоа нема да го спречи да не влезе во рајот освен ако не умре“.

Овој хадис има многу голема доблест, а тоа е дека секој муслиман кој го чита после секоја молитва, Пратеникот с.а.в.с. секој муслиман кој знае за овој голем дар и оваа огромна награда никогаш не смее да го напушти и да истрае на него додека неговиот јазик не се навикне на тоа.

Во Ајат ел Курси има уште една награда во неговото читање на крајот од секоја задолжителна намаз.Ал-Хасан бин Али (р.а.) вели: Божјиот Пратеник (р.а.) рече: „Кој го чита ајат ел-Курси на крајот од задолжителната молитва, тој е под Божја заштита до следната молитва. а пишаната молитва е задолжителна молитва, значи петте задолжителни молитви.

  • Муслиманот го фали Бога, односно вели: „Слава му е на Бога“ триесет и три пати, а го фали Бога со тоа што ќе каже Ал-Хамд Бог триесет и три пати, а Бог е голем со тоа што вели „Алах е најголем“ триесет. -три или триесет и четири пати, според хадисот на Каб бин Аџрах (р.а. Бога е задоволен со него) на авторитет на Божјиот Пратеник (Божјите молитви и мир над него) кој рекол: „Му' кабат Оној што ги кажува или тој што ги прави не е разочаран од распоредот на секоја пишана молитва: триесет и три пофалби, триесет и три пофалби и триесет и четири текбири.“ Пренесува Муслим.

These remembrances are of great virtue, as they erase all sins that preceded this prayer, as if the Muslim was born again without guilt or sin. وَحَمِدَ اللَّهِ ثَلَاثًا وَثَلَاثِينَ، وَكَبَّرَ اللَّهُ ثَلَاثًا وَثَلَاثِينَ، فَتِلْكَ تِسْعٌ وَتِسْعُونَ، وَقَالَ تَمَامَ الْمِائَةِ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْلٍَ خَدِيرٌ، غُفِرَت، غُفِرَتْ لَه». раскажан од Муслим.

Исто така, нејзината доблест не застанува само на простувањето на гревовите, туку таа ги подигнува чиновите, ги зголемува добрите дела и го подига положбата на слугата кај неговиот Господ. на Божјиот Пратеник с.а.в.с., и му рекоа: Луѓето од скриените ги нема со највисоките чинови. И вечното блаженство. Тој рече: „А што е тоа? Тие рекоа: Тие се молат како што ние се молиме, постат како што постиме, даваат милостина, но ние не, и ослободуваат робови, но ние не.

Божјиот Пратеник (Божји молитви и мир над него) рекол: „Зарем не те научам нешто со кое ќе ги достигнеш оние кои претходеа на тебе и ќе ги стигнеш оние што доаѓаат по тебе, и никој нема да биде подобар од тебе. освен тој што прави нешто слично на она што го направивте?“ Тие рекоа: Да, о Божји Пратеник. Тој рече: „Ти го славиш Бога, го фалиш Бога и го растеш Бог триесет и три пати по секоја молитва.“ Ебу Салех рече: Сиромашните имигранти се вратија кај Божјиот Пратеник (р.а. Нему и дај му мир), и рече: Нашите браќа, парите, слушнаа што направивме, и тие го направија истото! Божјиот Пратеник (с.а.в.с.) рекол: „Ова е милоста Божја што ја дава на кого сака.“ Пренесуваат Ал-Бухари и Муслим.

Сиромашните дошле да му се пожалат на Божјиот Пратеник с.а.в.с. за немањето пари во нивните раце, а не се жалат на немањето пари за некоја цел на светот, бидејќи светот во нивните очи немаат вредност, туку се жалат на недостаток на пари бидејќи тоа им ги намалува шансите за добри дела.

Хаџ, зекат, секаква милостина и џихад, на сите овие ибадети им требаат пари, па Божјиот Пратеник (с.а.в.с.) ги советувал да го слават и слават Бога и да Го воздигнуваат триесет и три пати на крајот на секоја молитва и им кажал дека со тоа ќе ги стигнат богатите во награда и ќе бидат пред другите кои не ја работеле оваа работа.Сеќавањата даваат добри дела еднакви на наградата за овие доблесни дела.

  • Тој го рецитира Сура Ихлас (Кажи: Тој е Бог Еден), Сура Фалак (Кажи, барам засолниште кај Господарот на зората) и Сура ал-Нас (Кажи, барам засолниште кај Господарот на луѓето) еднаш по секој намаз, освен магриб и саџр, секоја сура ја чита три пати.

По авторитет на Укба бин Амер (Бог да биде задоволен со него), тој рече: Божјиот Пратеник (мир и благослов над него) ми заповеда да го читам Муаввидат после секоја молитва. Раскажани од жени и коњи.

  • Тој вели: „Нема бог освен само Бог, Он нема партнер, Него е царството и Него е пофалбата и Тој е способен за се.

Ова е една од молбите кои Божјиот Пратеник (с.а.в.с.) ги овековечил. со него) дека Пратеникот с.а.в.с после секоја писмена молитва велел: „Не, нема бог освен Алах, Тој нема партнер, Него е царството и Него му е пофалбата. Тој е способен за се.

  • Тој вели: „О Боже, помогни ми да се сеќавам на Тебе, да Ти се заблагодарам и добро да Ти се поклонувам“.

Оваа молба е една од молбите што муслиманот сака и сака да ги учи и да ги подучува луѓето, бидејќи Пратеникот с.а.в.с. Муад, богами, те сакам, а богами и те сакам.“ Тој рече: „Те советувам, Моад, не испуштај се после секоја молитва велејќи: „О Боже, помогни ми да се сеќавам на Тебе, Ти благодарам! и добро Ти се поклонуваат“. Пренесено од Абу Давуд и други, а автентицирано од Шеик Ал-Албани.

Ова е подарок од Божјиот Пратеник на кого сака и му го доверил.

  • Муслиманот по завршувањето на молитвата вели: „Нема бог освен само Бог, Он нема партнер, Него е царството, Него е пофалбата и Тој е способен за се, нема бог освен Бога, религијата е чиста за Него, дури и ако неверниците ја мразат“.

Кога во Сахих Муслим беше наведено дека Абдула бин Ал-Зубејр (Бог да биде задоволен од нив двајцата) го кажувал тоа после секоја молитва кога поздравувал, а кога го прашувале за тоа, тој рекол: „Божјиот Пратеник (с. Бог да го благослови и да го помири) се радуваше на нив после секоја молитва.“ Што значи се радува; Односно, тој се сеќава на Бога со сведоштвото на монотеизмот, а неговото име е Тахлил.

  • Суннет е муслиманот да се моли со оваа молба на крајот од секоја молитва, велејќи: „О Алах, барам прибежиште кај Тебе од неверување, сиромаштија и гробни маки“.

На авторитет на Абу Бакра, Наа ибн ал-Харит (р.а. Бог е задоволен со него) рече: „Божјиот Пратеник (Божји молитви и мир над него) рече во молитвените сводови: О Боже, јас барај засолниште кај тебе“. Пренесено од имамот Ахмад и Ал-Нисаи и потврдено од Ал-Албани во Сахих Ал-Адаб Ал-Муфрад.

  • Исто така, суннет е тој да се моли со оваа молба, која чесниот другар Саад бин Аби Вакас им ги подучувал на своите деца и внуци, како што учителот ги учи учениците да пишуваат, така тој велел: Божјиот Пратеник (не. Бог да го благослови и да го мир) бараше засолниште од нив после молитвата:

„О Алах, јас барам засолниште кај Тебе од кукавичлук, и барам засолниште во Тебе да не бидам вратен во најбесното доба, и барам засолниште кај Тебе од искушенијата на овој свет и барам засолниште кај Тебе од гробот. .“ Пренесува Бухари и мир над него.

  • Муслиманот треба да каже: „Господаре мој, заштити ме од Твоите маки на денот кога ќе ги воскреснеш Твоите слуги“.

فروى الإمام مسلم عن الْبَرَاءِ (رضي الله عنه) قَالَ: كُنَّا إِذَا صَلَّيْنَا خَلْفَ رَسُولِ اللَّهِ (صلى الله عليه وسلم) أَحْبَبْبْنَهَ قَنْ،َنَكَنَا. الَ: فَسَمِعْتُهُ يَقُولُ: „رَبِّ قِنِي عَذَابَكَ يَوْمَ تَبْعَثُ أَوْ تَجْمَعُ عِبَادَكَ“.

  • За тој да рече: „О Боже, барам засолниште во сето неверување, сиромаштија и гробни маки“.

فعن سلم بن أبي بكرة أَنَّهُ مَرَّ بِوَالِدِهِ وَهُوَ يَدْعُو وَيَقُولُ: اللهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكُفْرِ وَالْفَقْرِ وَعَذَابِ الْقَبْرِ، قَالَ: فَأَخَذْتُهُنَّ عَنْهُ، وَكُنْتُ أَدْعُو بِهِنَّ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلَاةٍ، قَالَ: فَمَرَّ بِي وَأَنَا أَدْعُو بِهِنَّ، فَقَالَ: يَا بُنَيَّ، أَنَّى عَقَلْتَ овие зборови? قَالَ: يَا أَبَتَاهُ سَمِعْتُكَ تَدْعُو بِهِنَّ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلَاةٍ، فَأَخَذْتُهُنَّ عَنْكَ، قَالَ: فَالْزَمْهُنَّ يَا بُنَيَّ، فَإِنَّ رَسُولَ اللهِ (صلى الله عليه وسلم) كَانَ يَدْعُو بِهِنَّ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلَاةٍ”، رواه ابن أبي شيبة وهو حديث حسن.

  • Ахабаите цитираа од пророкот (р.а.) дека тој велел: „Слава е на вашиот Господар, Господарот на славата над она што тие го опишуваат * и мир над пратениците * и пофалба. биди Му на Бога, Господар на световите!”

كما جاء عن أبي سعيد الخدري (رضي الله عنه): أَنَّ النَّبِيَّ (صلى الله عليه وسلم) كَانَ إِذَا فَرَغَ مِنْ صَلَاتِهِ قَالَ: لَا أَدْرِي قَبْلَ أَنْ يُسَلِّمَ، أَوْ بَعْدَ أَنْ يُسَلِّمَ يَقُولُ: ﴿سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ * وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ * Фала му е на Бога, Господарот на световите.” (Ес-Сафат: 180-182).

Кои се спомените по молитвениот мир?

Меѓу воспоставените сунети на Пратеникот с.а.в.с. е да се подигне гласот на крајот од намазот, така што Пратеникот с.а.в.с. можеле да го слушнат тоа од него до таа мера што оние што живеат околу џамијата можеле да го слушнат сеќавањето на крајот на молитвата, па би знаеле дека Божјиот Пратеник (мир и благослов на Бога над него)) и муслиманите имале ја завршил молитвата, а за тоа Абдулах Ибн Абас (р.а. Господ е задоволен со нив двајцата) велел: „Ќе знаев дали ќе заминат од тоа ако го слушнам“.

И гласот не треба да биде гласен, бидејќи суннетот е гласот да биде среден за да не ги вознемирува оние кои ги завршуваат своите намази, за да не ги вознемируваат, а целта на кревањето на гласот е да се поучат неуките. запомни ги заборавените и охрабри ги мрзливите.

А заклучокот на намазот е во намазот на станарот и патникот, така што нема разлика помеѓу целосно молење или скратување, и нема разлика меѓу индивидуална или групна молитва.

Луѓето често прашуваат за претпочитањето на тесбих на раката или преку бројаницата, па затоа во суннетот дојде дека тесбих на раката е подобар од бројаницата и дека раката на тесби е на десната рака, така што Абдула бин Амр бин Ал -Аас (Бог нека биде задоволен од нив) вели: „Го видов Божјиот Пратеник (мир над него и нека биде мир над него) како ја држи славата со десната рака.“ Сахих Аби Давуд од Ал-Албани.

Многумина заклучиле дека е дозволено да се пофали бројаницата затоа што Божјиот Пратеник с.а.в.с. видел некои од асхабите како фалат камења и камчиња, а тој не ги негирал. со Божјиот Пратеник с.а.в.с. врз една жена и во нејзините раце имаше камења или камења.камчиња за да Го слават и рече: „Ќе ви кажам што е за вас полесно од ова и подобро. : „Слава му е на Бога бројот на она што го создал на небото, а слава му е на Бога бројот на она што го создал на земјата...“ Пренесуваат Ебу Давуд и Ел-Тирмизи.

А исто така и хадисот што го раскажува госпоѓата Сафија, мајката на верниците, која рече: „Божјиот Пратеник, с.а.в.с., влезе врз мене и имаше четири илјади јадра во моите раце, со кои ќе прослави Го, а тој рече: „Ова го прославив! Да не те научам повеќе од она што си го прославил? Таа рече: Научи ме. Тој рече: „Кажи: Слава е на Бога, бројот на Неговите созданија!“ Пренесува Ел-Тирмизи.

Ако Пратеникот (Божји молитви и мир над него) одобрува тесби на камења и камчиња, тогаш тесби со помош на бројаница е дозволена, но тесби на раката е подобра затоа што Пратеникот (мир и благослов на Бога над него) направил тоа.

Спомен после саемот и магрибот

архитектура зграда дневна светлина купола 415648 - египетска локација
Кои се спомените особено по намазот на Фаџр и Магриб?

По намазот на саемот и магрибот, се кажуваат сите спомени што се читаат во сите други намази, но на нив се додаваат некои спомени, вклучувајќи:

  • Рецитирање на Сура Ал-Ихлас и Ал-Муавизтејн Ал-Фалак и Ал-Нас три пати.

За хадисот што го пренесува Абдула бин Кубејб (р.а.) дека Пратеникот (мир и благослов на Бога над него) му рекол: (Кажи: „Кажи: Тој е Бог, еден“ и двајцата егзорцисти три пати навечер и наутро ти е доволно од сè.„Сахих ел-Тирмизи“.

  • Десет пати рецитирајќи го споменот: „Нема бог, освен Бог, Тој нема партнер, Него е царството и Него е пофалбата, Тој оживува и предизвикува смрт и Тој има моќ над сè“.

لما روي عن عبد الرحمن بن غنم مُرسلًا إلى النبي (صلى الله عليه وسلم): (مَنْ قَالَ قَبْلَ أَنْ يَنْصَرِفَ وَيَثْنِيَ رِجْلَهُ مِنْ صَلَاةِ الْمَغْرِبِ وَالصُّبْحِ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ، وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، بِيَدِهِ الْخَيْرُ، يُحْيِي وَيُمِيتُ ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ عَشْرَ مَرَّاتٍ، كُتِبَ لَهُ بِكُلِّ وَاحِدَةٍ عَشْرُ حَسَنَاتٍ، وَمُحِيَتْ عَنْهُ عَشْرُ سَيِّئَاتٍ، وَرُفِعَ لَهُ عَشْرُ دَرَجَاتٍ، وَكَانَتْ حِرْزًا مِنْ كُلِّ مَكْرُوهٍ، وَحِرْزًا مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ، وَلَمْ يَحِلَّ لِذَنْبٍ يُدْرِكُهُ إِلَّا الشِّرْكَ، وَكَانَ مِنْ أَفْضَلِ النَّاسِ عَمَلًا، Освен човек кој го претпочита тоа, велејќи: подобро од тоа што го рекол) Пренесува имам Ахмад.

  • Муслиманот седум пати вели: „О Алах, спаси ме од пеколот“.

Кога Абу Давуд и Ибн Хибан пренесуваат дека Пратеникот (с.а.в.с.) по зората и зајдисонцето велел: „О Боже, спаси ме од пеколот“, седум пати, а за изреката на Пратеникот с.а.в.с. Божјите молитви и мир над него) ако ја молиш утринската молитва, кажи пред да зборуваш со некого: „О Боже!“ Избави ме од огнот седум пати, бидејќи ако умреш во текот на денот, Бог ќе ти напише заштита од огнот, а ако се молиш на магриб, тогаш кажи го истото, бидејќи ако умреш во текот на твојата ноќ, Бог ќе ти напише заштита од огнот.” Пренесува Ел-Хафиз Ибн Хаџер.

  • Пожелно е по поздравувањето на саемската намаз да каже: „О Боже, те молам за корисно знаење, добра исхрана и прифатливи дела“.

За хадисот што го пренесува г-ѓа Ум Салама, мајката на верниците, дека Пратеникот с.а.в.с. кога ја молел утринската молитва кога поздравувал, велел: „О Боже, те молам за корисно знаење, добра издршка и прифатлива работа.“ Раскажуваат Ебу Давуд и Имамот Ахмед.

Дали е дозволено да се читаат утринските спомени пред намазот на саемот?

Имаше многу изреки на коментаторите во однос на толкувањето на благородниот ајет: „Слава му на Бога кога си навечер и кога си наутро“ Сура Ел-Рум (17), па имам ел-Табари вели: Ова е пофалба од Него (Семоќниот) за Неговото свето јас и упатство за Неговите слуги да Го слават и фалат во овие времиња“; Тоа е, наутро и навечер.

А научниците со него заклучија најдобро време за читање утрински спомени од моментот на зори до изгрејсонце и соодветно. Тие рекоа дека е дозволено да се читаат утрински спомени дури и пред муслиманот да го изврши намазот на саемот, па затоа е валиден. да ги чита пред и по самазот намаз.

Сеќавања по езанот

Сеќавањата на езанот се делат на сеќавања кои се кажуваат за време на езанот и сеќавања кои се кажуваат по повикот, а нив ги обединува овој хадис во кој Абдула Ибн Амр Ибн Ал-Аас (р.а. задоволен од нив двајцата) вели дека го слушнал Божјиот Пратеник (с.а.в.с.) како вели: „Кога ќе го слушнете повикот, тогаш кажете го она што е кажано.“ بِهَا عشْراً ثُمَّ سلُوا اللَّه لي الْوسِيلَةَ، فَإِنَّهَا مَنزِلَةٌ في الجنَّةِ لا تَنْبَغِي إِلاَّ لعَبْدٍ منْ عِباد اللَّه، وَأَرْجُو أَنْ أَكُونَ أَنَا هُو، فَمنْ سَأَل ليَ الْوسِيلَة حَلَّتْ لَهُ الشَّفاعَةُ”. раскажан од Муслим.

Хадисот е поделен на три пророчки упатства:

  • Да се ​​каже како што вели муезинот, освен во животот на молитвата и животот на успехот, така велиме: „Нема ниту сила ниту моќ освен со Бога“.
  • Да се ​​молиме за Пратеникот (р.а.), така што за секоја наша молитва врз Божјиот Пратеник имаме десет благослови од Бога врз нас, а Божјата молитва овде за слугата не е како нашите молитви. но тоа е Божји спомен за нас.
  • Дека од Бога бараме средства за Неговиот Пратеник Мухаммед (р.а.), па секој што го бара Божјиот Пратеник за средство, застапништвото на Чесниот Пратеник ќе му биде дозволено, а формулата на молбата е: „О Боже, Господару на овој целосен повик и на утврдената молитва, дај му на Мухамед средствата и добродетелите и испрати го во воскресната станица“.

Остави коментар

вашата е-пошта нема да биде објавена.Задолжителните полиња се означени со *